De vieringen in de Stille week beginnen om 19.30 uur.
Op Paasochtend begint de dienst om 10.00 uur.
Witte Donderdag 1 april:
Met zijn leerlingen viert Jezus de Pesach maaltijd in een bovenzaal in Jeruzalem. Daar wordt met het beeld van breken en delen tot uitdrukking gebracht hoe Jezus zichzelf uit liefde geeft voor de mensen. Het is de traditionele viering van het Joodse paasmaal, dat de uittocht uit Egypte van het volk Israël gedenkt.
Wij lezen uit het Marcusevangelie over een vrouw die Jezus zalft. Daarmee geeft zij een getuigenis van haar geloof in Jezus en zo draagt ze bij aan het spoor van liefde. Waarom zij doet wat zij doet, vertelt zij er niet bij. Heeft zij een besef van het lijden dat Jezus te wachten staat? Jezus grijpt het moment aan om te wijzen op zijn begrafenis. Hierna gaat Judas naar de hogepriesters en verraadt Jezus, twee dagen voor het Pesach feest. Tijdens de viering van de Pesach maaltijd breekt en deelt Jezus het brood en de beker wijn gaat rond. De groep gaat naar de Olijftuin, Gethsémané, waar Jezus een nacht van strijd doormaakt.
Goede Vrijdag 2 april:
Wij volgen het evangelie van Marcus verder. In de vroege vrijdagochtend komen soldaten om Jezus te halen en voor het gerecht te brengen. Hij wordt veroordeeld, bespot en gekruisigd, en sterft. God laat in Jezus een spoor van liefde achter. Dat doet de centurio die erbij is verzuchten: ‘Werkelijk, deze mens was Gods Zoon.’
Jozef van Arimatea haalt Jezus van het kruis en begraaft hem.
.
Stille Zaterdag 3 april:
Het is sabbat. Het lijkt rustig, maar dit is maar schijn. Mensen zijn onrustig, wat hebben ze nu eigenlijk meegemaakt? Hoe kunnen ze in deze verwarrende situatie het spoor van Gods liefde oppikken? Waar vinden ze opnieuw geloof en vertrouwen?
Paasmorgen 4 april:
In alle vroegte komen vrouwen naar het graf, met olie om het lichaam van Jezus te verzorgen. Het doet denken aan de zalving van Witte Donderdag. De steen is weggerold, het graf is leeg en een engel vertelt hen dat Jezus is opgestaan. De vrouwen worden uitgenodigd om aan Jezus’ leerlingen te vertellen dat ‘de man uit Nazareth’ hen voorgaat naar Galilea. Het spoor van liefde gaat verder, ook nadat het lijkt te zijn doodgelopen.
Het bericht van de vrouwen wordt met twijfel en ongeloof ontvangen. Het wonder van Pasen zullen de leerlingen pas geloven als Jezus zelf aan hen verschijnt, pas dán beginnen ze het te begrijpen.
Toch zijn het juist deze ‘ongelovige’ mensen die op weg gestuurd worden om Jezus’ getuigen te zijn en zo het spoor van Gods liefde in de wereld steeds breder te trekken.
