Hebben jullie dat nou ook, dat je de dingen die in je leven zo gewoon waren zo mist op dit moment? Om bij de Vrouwenvereniging te blijven: Je gaat op weg op de laatste woensdag van de maand en je denkt “Straks even informeren hoe het gaat met de gezondheid van de man of de zoon of dochter van die of die.” En “Welke spreker hebben we vandaag ook alweer? Zou het interessant worden?” Of ”Eigenlijk heb ik niet zo’n zin vanavond. Heb zo’n drukke dag gehad met van alles. Maar ja, toch maar gaan want wie weet… ” En als je op de terugweg bent, dan ben je vaak blij dat je gegaan bent; dat je zo’n leuk gesprek hebt gehad met degene die naast je zat. En dat je ook nog eens wat hebt opgestoken van die avond ( middag). En dat is nog maar een jaar geleden! Zelfs het Ouderenkerstfeest zullen we niet kunnen vieren.
We dachten altijd dat alles zou blijven zoals het was. Niets is minder waar gebleken….
Ondanks dat we dat allemaal missen, hebben we ook hoop. Hoop dat het weer goed zal komen. Dat we de gewone dingen weer kunnen gaan doen. Hoe en hoe lang dat zal duren weten we niet. Maar we weten dat God ons ook nu nabij is.
Misschien vieren we dit jaar thuis de Kerst maar met een klein groepje. Maar ook dan vieren we de geboorte van Jezus. En dat is het waard om te vieren! Daarom wensen wij jullie allen Gezegende Kerstdagen en voor het Nieuwe jaar: gezondheid en alle goeds!
Namens de werkgroep van de Vrouwenvereniging,
Wil Veldman.
